Op welke wijze modelleert u de financiële planning van afschrijvingen?
Is de door u gehanteerde wijze een bewuste keuze?
Of is het zinvol de modellering eens tegen het licht te houden?
Afhankelijk van de beschikbare informatie, de relatieve omvang van de activa en het patroon van investeringen zijn verschillende wijzen van modelleren mogelijk en raadzaam. In drie opvolgende blogs geven we u een overzicht van de gangbare modelleringstechnieken. Alle technieken worden in de praktijk toegepast. Ze verschillen in complexiteit en daarmee in de hoeveel tijd en organisatie die het u vergt om het model te bouwen en van input te voorzien. De volgende technieken zullen we kort presenteren in de blogs, in volgorde van complexiteit:
- Afschrijvingslasten gerelateerd aan opbrengsten (blog 1)
- Afschrijvingen gerelateerd aan materiële vaste activa (blog 2)
- Variant op 2. met invoer van bestaande MVA-afschrijvingen (blog 2)
- Standaard afschrijvings-“driehoek” (blog 3)
- Uitgebreide investerings- afschrijvingsspecificatie (blog 3)
De toegelichte technieken zijn uitgebreid beschreven in (studie)boeken en trainingen. In de blogs benoemen we enkele zinvolle bronnen en tips voor verdere raadpleging. Ter illustratie en voorbeelden van sommige technieken zijn financiële modellen beschikbaar op de website van KnowYourFinance, die u gratis en zonder te registreren kunt downloaden
Afschrijvingslasten gerelateerd aan opbrengsten
De meest eenvoudige wijze om de afschrijvingslasten in de resultatenrekening te plannen is de afschrijvingslasten te relateren aan de ontwikkeling van de opbrengsten. De methode wordt gebruikt indien alleen de resultatenrekening wordt gepland, zonder planning van de materiële vaste activa (MVA) en balans (Tija, 2009).
In bovenstaande rekenvoorbeeld is het % afschrijvingslasten van de opbrengsten voor de prognosejaren handmatig ingevoerd (-2,2%, meest linker invoercel in geel). Indien de verwachting is dat de afschrijvingslasten relatief sterker/minder sterk zullen stijgen dan de opbrengsten, kan de berekening uiteraard aangepast worden om voor elk prognosejaar afzonderlijk een % in te voeren.
De methode is bruikbaar indien de afschrijvingen volgens een redelijk constant patroon verlopen. Indien incidentele of uitzonderlijke afschrijvingslasten worden verwacht, kan de invoer uitgebreid worden met een handmatige invoerregel voor de incidentele bedragen, zie hieronder.
Afschrijvingslasten zijn slechts indirect gerelateerd aan de opbrengsten. Bij een stijging van de omvang van de organisatie en opbrengsten, stijgen de investeringen en hiermee indirect de afschrijvingen. Het relateren van de afschrijvingslasten aan de opbrengsten is daarom alleen gangbaar indien de planning van de MVA niet in het planningsmodel beschikbaar is. Zijn de balans en MVA wel in het planningsmodel opgenomen? Dan verdient het de voorkeur de afschrijvingen direct te relateren aan de MVA. Deze wijze van plannen wordt in blog 2 van deze serie over het plannen van afschrijvingen toegelicht.
Literatuur
Tija, J.S. (2009), Building Financial Models, The complete guide to designing, building, and applying projection models, 2nd edition, McGraw-Hill, New York
